دو بیتی , رباعی و غزل

چه خوش باشد خیال کوته سنگی...
شود کامل کمال کوته سنگی...

که امشب ماه بندر رفته کابل...
شده هی خوش به‌ حال کوته سنگی!

علی بیانی
۲۵؍۳؍۱٤۰۲

پ، ن: "کوته سنگی" ناحیه پنجم کابل است

دلی پر از امید آورده باشد
بهاران را نوید آورده باشد

یکی در می زند، ای کاش مریم...
کمی حلوای عید آورده باشد!

علی بیانی
۲۲؍۱؍۱٤۰۳

بهاران دشت پر گل می‌شود باز

نسیم و رقص سنبل می‌شود باز

تو اما نیستی میدانم آخر...

دلت دلتنگ کابل می‌شود باز!

علی بیانی

۱۰؍۱۰؍۱۴۰۱

پری‌رویان شهر از ناز ماندند

هم از رقص و هم از آواز ماندند

لب و لبخند زیبای تو را دید...

دهان پنجره‌ها باز ماندند!

علی بیانی

۱۳؍۹؍۱۴۰۱

پر از اندوهم و شادم کند باز

کشد در بند و آزادم کند باز

به طرز دلبری چشمان نازت

خرابم کرده آبادم کند باز!

علی بیانی

۸؍۱۰؍۱۴۰۱

کلاف گیج و سردرگم من و تو
قضاوت‌های این مردم، من و تو!

به روی تابه‌ی داغ از محبت...
پر از بی‌تابی گندم من و تو!

علی بیانی
۲؍۹؍۱۴۰۱

چراهای محالم را ببافم...

جنون حس و حالم را ببافم

دلم می‌خواهد امشب تا دم صبح

به موهایت خیالم را ببافم!

علی بیانی

۳؍۹؍۱۴۰۱

شب و ماه و ستاره دشت برچی
گلوی پاره پاره دشت برچی

کتاب و دفتر و میز پر از خون
منم، من، یک هزاره دشت برچی!

علی بیانی
۲۳؍۸؍۱۴۰۱

قرار ما به فردا ماند، رفتیم
نشد از ما و دنیا ماند، رفتیم

همیشه دست خالی با دلی پر
چه دل‌ها پشت سر جا ماند، رفتیم!

علی بیانی
۱۷؍۷؍۱۴۰۱